روسازی راه
انواع روسازی
روسازی ها، از نظر نوع مصالح مصرفی در قشر رویه، شامل بتن، آسفالت ویا مختلط ( بتن و آسفالت) می باشد. انواع روسازی ها به سه دسته زیر تقسیم می شود. این آئین نامه محدود به کاربرد روسازی آسفالتی است.
روسازی سخت یا بتنی ( بتن سیمانی )
در این روسازی، رویه راه با بتن ساخته می شود. قشر بتنی، در شرایطی که خاک بستر روسازی از کیفیت مقاومتی مطلوبی برخوردار بوده و ترافیک، سنگین و یا خیلی سنگین نباشد، می تواند روی بستر و در غیر این صورت برروی لایه های زیراساس و یا اساس قرار داده شود.
مقاومت فشاری و کششی روسازی بتنی زیاد است و بار ترافیک را، بدون تغییر شکل زیاد صفحه بتنی، در سطح گسترده تری به خاک بستر منتقل می سازد. در این نوع روسازی، دال بتنی به مرور تغییر شکل می دهد و در زیر آن تنش کششی ایجاد می شود. اگرتنش کششی از مقاومت کششی بتن زیادتر باشد، بتن می شکند و ترک می خورد. از این رو اینگونه روسازی ها بصورت مسلح طرح و اجرا می گردند.
در روسازی های سخت، مقاومت و کیفیت قشر بتنی عامل تعیین کننده توان بارپذیری رویه است و تغییرات مقاومتی خاک بستر روسازی، نقش کمتری دارد. شکل زیر مقطع عرضی یک نمونه روسازی سخت را نشان می دهد.
تا کنون انواع مختلفی از روسازی بتنی ساخته شده است و اکثر آنها از دو ویژگی مشابه برخوردارند:
1) بارهای ناشی از ترافیک توسط خمش بتن عمل می شوند و اگر در روسازی بتنی فولاد بکار رفته باشد برای تحمل بار نیست بلکه به منظور کنترل ترکهاست.
2) روسازی های بتنی به دلیل از دست دادن آب اولیه خود جمع می شوند. به علاوه اینکه در آنها انقباض و انبساط به علت تاثیرات حرارتی نیز وجود دارد لذا تغییر مکانهای حاصل از تنش های حاصله باید به خوبی توزیع شوند.
انواع روسازی بتنی عبارتند از :
1- روسازی بتنی غیرمسلح درزدار
2- روسازی های بتن مسلح درزدار
3- روسازی های بتن مسلح پیوسته
4- روکش ها
5- روسازی بتنی پیش تنیده و پیش ساخته
6- بتن غلتکی
انواع درزها در روسازی های بتنی متداول عبارتند از:
1- درزهای انقباضی عرضی
2- درزهای طولی
3- درزهای اجرایی
4- درزهای انبساطی
روسازی انعطاف پذیر یا آسفالتی
روسازی آسفالتی، تاب برشی مناسبی دارد ولی تاب کششی آن بسیارکم است. بارهای وارده بر روسازی آسفالتی در سطح نسبتاً کوچکتر و با گستردگی کمتری نسبت به روسازی بتنی به خاک بستر منتقل می شود. در روسازی آسفالتی، معمولاً از سه لایه متمایز زیراساس، اساس و آسفالت استفاده می شود. مقاومت و کیفیت خاک بستر روسازی در پایداری روسازی آسفالتی، نقش تعیین کننده دارد.
روسازی تمام آسفالتی نیز یکی از انواع روسازی های انعطاف پذیر است که در آن فقط از لایه های آسفالتی که مستقیماً روی بستر روسازی و یا بستر تقویت شده قرار می گیرد، استفاده می شود. در این نوع روسازی، مصالح زیراساس و یا اساس کاربردی ندارد. روسازی های تمام آسفالت، عمر طولانی دارد و صرفاً برای مناطق مرطوب با یخبندان زیاد می تواند کاربرد داشته باشند.
تیپ عرضی روسازی انعطاف پذیر درحالت معمولی ویاتمام آسفالت درشکلهای زیر نشان داده شده است.
روسازی مختلط
روسازی هائی که ترکیبی از دو نوع روسازی سخت و قابل انعطاف باشد، روسازی های مختلط نامیده می شود. به عنوان مثال، در روسازی فرودگاه ها که با روسازی سخت و بتنی طرح می شود، دال بتنی را معمولاً برروی قشری از آسفالت (معمولاً اساس قیری) قرار می دهند و یا این که رویه های سخت و یا قابل انعطاف موجود در راه ها و فرودگاه ها را به هنگام بهسازی و تقویت، برحسب مورد و با توجه به شرایط خاص طرح، به ترتیب با رویه قابل انعطاف و یا سخت، روکش می نمایند. در واقع در روسازی های مختلط و یا ترکیبی، روسازی از لایه های مختلف غیرآسفالتی، آسفالتی و بتنی تشکیل می شود.
دو نمونه روسازی مختلط در شکل های بالا نشان داده شده است.
ثبت ديدگاه