قانون آپارتمان نشینی چیست؟

عمده ترین مشکلات آپارتمان نشینی زمانی آغاز شد که برخی خانواده ها با همان ذهنیت زندگی سنتی در خانه های حیاط دار، وارد زندگی در آپارتمان شدند.

اکثر افرادی که به علت مزیت های آپارتمان نشینی این شیوه را انتخاب می کنند، هنوز با فرهنگ زندگی در آپارتمان آشنا نیستند یا آموزش ندیده اند بنابراین وقتی به زندگی در آپارتمان روی می آورند برای خود و دیگران مشکلاتی مانند سلب آسایش مردم با بلند صحبت کردن، زیاد کردن صدای رادیو و تلویزیون یا گذاشتن کفش ها مقابل پاگرد پله ها، حمل زباله بدون سطل در حالی که شیرابه های آن روی پله ها می ریزد، برگزاری مهمانی های پر سر و صدا و… ایجاد می کنند و این کارها را عادی می دانند.

برای زندگی آپارتمان نشینی، لازم است فرهنگ زندگی در این مکان ها را ارتقا دهیم. عدم توجه به فرهنگ آپارتمان نشینی سبب مخدوش شدن حقوق همسایگی و بروز مشکلات متعدد و مشاجراتی مابین ساکنان یک مجتمع می شود.

آپارتمان چیست ؟

آپارتمان عبارت است از یک واحد مستقل در ساختمان چند طبقه که از آن برای سکونت یا جهت کسب و پیشه استفاده می شود.

مالکیت در آپارتمان چیست؟

مالکیت در آپارتمان ها شامل 2 قسمت است:

1 ـ مالکیت اختصاصی

2 ـ مالکیت مشترک

بخش اختصاصی

به بخشی از ملک مانند بالکن گفته می شود که تنها صاحب آپارتمان حق استفاده از آن را دارد.

بخش های مشترک

قسمت هایی که تمامی مالکان حق استفاده از آن را دارند و برای استفاده عمومی احداث شده است و در سند اختصاصی قید نشده است، عبارتند از:

زمین زیر بنا، تاسیسات قسمت های مشترک از قبیل چاه آب، پمپ، منبع آب، مرکز حرارت و تهویه، انبار عمومی ساختمان، اتاق سرایدار در هر قسمت بنا که واقع شده باشد، آسانسور، چاه های فاضلاب، لوله ها از هر قبیل مانند لوله های فاضلاب، برق و تلفن، گذرگاه های شوت زباله، اسکلت ساختمان، تاسیسات مربوط به راه پله، وسایل تامین کننده روشنایی، تلفن، پشت بام و تاسیساتی که در پشت بام برای استفاده عمومی احداث شده است، نمای خارجی ساختمان، محوطه ساختمان.

این قسمت ها در ساختمان بین اهالی مشترک هستند:

پله های ورود به پشت بام و پله های ایمنی، درها و پنجره ها، راهروها و پاگردها، دیوارهای حد فاصل بین قسمت های اختصاصی اگر جزو اسکلت ساختمان نباشند.

آپارتمان نشین ها راضی اند؟

در نتیجه رشد جمعیت در شهرها و به دلیل گران شدن زمین آپارتمان نشینی توسعه پیدا کرده است. در واقع آپارتمان نشینی برای جلوگیری از توسعه سطحی شهرها به اجبار برای پاسخگویی به نیاز جامعه مدنظر قرار گرفته است. برای رعایت حقوق مدنی و روابط اجتماعی ساکنان این ساختمان ها لازم است که قوانین و مقررات زندگی در چنین مکان هایی مورد توجه قرار گیرد.

39 درصد مردم سر و صدا و رفت و آمد زیاد، 13 درصد عدم تفاهم فکری با همسایگان، 12درصد نداشتن فضای تفریح و 27 درصد مزاحمت همسایگان را از معایب آپارتمان نشینی می دانند.

55 درصد آپارتمان نشین ها نسبت به زندگی آپارتمان نشینی خود ناراضی هستند.

25 درصد آپارتمان نشین ها مخالف زندگی آپارتمان نشینی، 38 درصد مردم آپارتمان نشینی را با فرهنگ ایرانی سازگار دانسته اند، 18 درصد نسبت به آن بی تفاوت و 15 درصد نیز ابراز رضایت نموده اند.

این نظرسنجی نشان می دهد اکنون نیز در زمینه آپارتمان نشینی در میان شهروندان فرهنگ مشخص و روشنی شکل نگرفته است.

قوانین آپارتمان نشینی کدامند؟

آپارتمان ملک شخصی نمی باشد و با بقیه واحدهای مجتمع شریک هستیم و فقط به همان اندازه مالکیت، حق دخالت در امور مجتمع را داریم.
قبل از اینکه در آپارتمان مستقل شوید از تمامی حق و حقوق خود مطلع شوید. پارکینگ و انباری را طبق سند در اختیار بگیرید و از انباری و پارکینگ دیگران استفاده نکنید.
قسمت های عمومی ساختمان، مخصوص به تمامی ساکنین است و قبل از استفاده باید تمامی ساکنین مجتمع رضایت داشته باشند.
از گذاشتن کفش، گلدان و یا وسایل دیگر در راه پله ها و راهروها خودداری کنید.
در راه پله ها و یا پنجره آپارتمان، از صحبت کردن خودداری کنید زیرا به دور از شان می باشد.
ریختن زباله در حیاط، آسانسور و غیره به دور از ادب است.
قبل از اینکه مراسمی دارید که تا نیمی از شب طول می کشد تمامی همسایه ها را در جریان بگذارید.
در هنگام پختن غذای نذری، از تمامی ساکنین آپارتمان به خاطر استفاده از آب و یا برق عمومی اجازه بگیرید.
یکی دیگر از قانون های آپارتمان نشینی استفاده نکردن از پارکینگ همسایگان است و حتماً قبل از استفاده، آن ها را از این موضوع مطلع کنید.
در هنگام استراحت ساکنین مانند شب ها، ظهر ها و روزهای تعطیل از بازی کردن با بچه ها در حیاط و یا آپارتمان خودداری کنید.
از ضربه زدن به دیوارها هنگام جابجا کردن اشیا نظیر میز و مبل و غیره اجتناب کنید چرا که باعث اذیت بقیه ساکنین می شود و بهتر است این کار را در زمان های مناسب انجام دهید.
از اصلی ترین قوانین آپارتمان نشینی گذشت، همکاری و همراهی با همسایگان است.
از وسایل عمومی آپارتمان به دقت استفاده کنید.
پرداخت شارژ و هزینه های آپارتمان را سر وقت پرداخت کنید.
در نظافت آپارتمان کوشا باشید.
به هیچ عنوان حق امر و نهی با ساکنین آپارتمان را ندارید، از جدل و بحث با ساکنین اجتناب کنید.
به وسایل بقیه ساکنین آسیب وارد نکنید.
از استفاده کردن وسایل ساکنین و یا جابجایی آن ها دوری کنید.
از حرف زدن پشت سر دیگر همسایگان اجتناب کنید.
هنگام برپایی جلسات عمومی برای حل مشکلات عصبانی نشوید و به دیگران توهین نکنید.
اجازه ندهید صدای دعواهای خانوادگی شما به بیرون آپارتمان منتقل شود و در آبروی شما تاثیر منفی داشته باشد.
انتظارات بیش از اندازه، از همسایه ها نداشته باشید.
در مواقع استراحت ساکنین، به درب منازل آن ها نروید.
هر گونه تغییرات در بالکن خصوصی و یا نما امکان ندارد و باید رضایت مدیر و ساکنین را فراهم کنید.
از آویزان کردن لباس، که از بیرون ساختمان قابل مشاهده باشد خودداری کنید.
اطلاعات شخصی همسایگان را به غریبه ها بازگو نکنید.
نگه داری سگ، کبوتر، قناری و غیره در تراس و یا بخش های عمومی آپارتمان ممنوع است و فقط در بخش های خصوصی به شرط سلب نکردن آسایش دیگران امکان دارد.
پس از خروج از آپارتمان، درب اصلی ساختمان را ببندید.
صرفه جویی در موارد عمومی ساختمان فراموش نشود.
تمامی ساکنین حق داشتن کلیدهای عمومی ساختمان را نظیر پشت بام، درب اصلی و غیره دارند.
سرویس دهی نگهبان و سرایدار باید به تمامی ساکنین، یکسان باشد.
در صورت بروز هر گونه خرابی، سریعاً مدیر ساختمان را آگاه کنید.
مدیر ساختمان باید از بین ساکنین مجتمع و با رضایت تمامی ساکنین انتخاب شود.
در صورتی که آسیبی به وسایل عمومی ساختمان وارد شود، همان شخص باید هزینه ی تعمیر را پرداخت کند.
اسباب کشی با آسانسور ممنوع است و سرایدار باید از اسباب کشی ساکنین با آسانسور جلوگیری کند.
وجود اختلاف بین ساکنین در چار چوب این موارد باید توسط مدیر حل شود.
مدیر ساختمان حق دخالت در مسائل شخصی افراد را ندارد.
تمامی همسایگان باید به قوانین صادر شده از سوی مدیر احترام گذاشته و آن ها را به طور کامل رعایت کنند.
مدیر ساختمان نباید به هیچ عنوان خود را از بقیه ساکنین ارجح بداند و از طرفی دیگر ساکنین باید قدر زحمات مدیر را بدانند و به او احترام بگذارند.
از دیگر قوانین آپارتمان نشینی، حفظ شئونات اسلامی است، که باید کاملاً رعایت شود و آقایان از راه رفتن با شلوارک و زیر پیراهن در فضاهای عمومی دوری کنند.
با توافق اکثریت مالکان می توان در نما، در یا بالکن های اختصاصی تغییر ایجاد کرد.
مستاجر به هیچ وجه نباید تعمیرات و تغییرات داخلی و خارجی را که سبب صدمه به اسکلت ساختمان می شود را انجام دهد.
باید تعمیرات و تغییرات آپارتمان و بخش اختصاصی مانند انبار با اجازه مدیریت ساختمان و مالک به صورت کتبی انجام شود.
از ساعت یک تا 4 بعدازظهر و 9 شب تا 9 صبح روز بعد ایجاد سر و صدای غیر متعارف ممنوع است و فقط باید صدای رادیو، تلویزیون در این ساعت ها قابل شنیدن باشد.
کارهای ساختمانی و یا پر سر و صدا را تنها می توان از ساعت 8/30 تا 13/30 و 15/30 تا 18/30 روزهای غیر تعطیل با هماهنگی مدیریت ساختمان انجام داد.
پارکت های چوبی و کفپوش های پلاستیکی را تنها باید پولیش کرد و آنها را نباید با سنگ یا سرامیک و دیگر پوشش هایی که صدا را تشدید می کنند، تعویض نمود.
اگر کف آپارتمان سنگ، سرامیک یا چوب است باید حداقل 75 درصد با قالی یا موکت پوشانده شود تا هنگام راه رفتن و کشیدن اجسام صدا ایجاد نکند.
ساکنان مجتمع های آپارتمانی باید به رعایت برخی بایدها و نبایدها برای احترام به افراد دیگر در آپارتمان است، بپردازند. رعایت نکاتی که در ادامه آورده ایم توسط ساکنان یک مجتمع از بروز اختلاف ها و تنش ها میان همسایگان جلوگیری می کند.
با اجازه کتبی مالک و مدیریت ساختمان کف سایی سنگ قسمت های اختصاصی را می توان انجام داد، تمام مواد که بر اثر کف سایی ایجاد شده باید سریعا جمع گردد و خارج از ساختمان دفع شود.
ریختن مواد اسیدی حاصل از کف سایی به داخل فاضلاب ساختمان سبب گرفتگی و فرسایش لوله های فاضلاب می شود همچنین اگر این مواد به سطح زیرین سنگ نفوذ یابند، لوله های مستقر در کف خوردگی پیدا می کنند و در محل اتصالات ترکیدگی صورت می گیرد. بنابراین باید هنگام کف سایی و پس از تمام شدن آن، سقف طبقه پایین بررسی شود.
ساکنان هر واحد باید زیان و خسارت وارد شده بر اثر گرفتگی لوله های فاضلاب، سر رفتن آب وان یا سینک را جبران نمایند.

هزینه های مشترک موردی که باید جدی گرفته شود:

هزینه های مشترک، هزینه هایی است که برای استفاده، حفظ و نگهداری عادی ساختمان و تاسیسات و تجهیزات و هچنین هزینه های اداری و حق الزحمه مدیر یا مدیران ساختمان پرداخت می شود. این هزینه ها شامل مواردی همچون رنگ آمیزی دیوارها و نرده های مشترک و سرایدار در صورت استفاده و دیگر موارد هزینه های مربوط به بخش های مشترک می شود. سهم هر یک از مالکین از مخارج با نسبت مساحت اختصاصی هر آپارتمان به کل بخش های اختصاصی دیگران تعیین و از هر آپارتمان دریافت می شود. هزینه های مشترک هم با تساوی از همگان دریافت می شود. بدیهی است اگر بر مبنای قانون و عرف قسمتی از بخش های عمومی مشترک مورد استقاده اختصاصی کسی یا کسانی است، باید هزینه های آن را استفاده کننده بپردازد. در عین حال امکان قانونی هم برای تنظیم قرارداد بین مالکین برای چگونگی محاسبه سهم هر مالک در هزینه ها وجود دارد. همچنین مالکین می توانند توافق کنند که برخی از آن ها هزینه های بخشی از ساختمان را به صورت انحصاری تقبل کنند.

عدم پرداخت هزینه ها چه مشکلاتی ایجاد میکند؟

عدم پرداخت هزینه های مشترک از جمله مشکلات مهمی است که مالکین و مدیریت ساختمان با آن مواجه می شود. به طور معمول با ابلاغ نامه یا نصب فهرست بدهی ها در ساختمان از بدهکار خواسته می شود که بدهی خود را بدهد. اما قانون به مدیر این اختیار را داده است که با ارسال اظهارنامه و یا مراجعه به دادگاه این طلب را دریافت کند. در صورت خودداری مالک یا استفاده کننده آپارتمان از پرداخت بدهی، مدیر می تواند دسترسی بدهکار را به خدمات مشترک مانند برخورداری از سرمایش، گرمایش و برق و آب مشترک را ناممکن کند. همچنین در صورت عدم امکان قطع دسترسی بدهکار، مدیر می تواند با مراجعه به دادگاه و رسیدگی خارج از نوبت، درخواست عدم ارائه خدمات مشترک به بدهکار کند. در عین حال نه تنها مدیر می تواند با مراجعه به اداره ثبت اسناد و املاک کشور درخواست صدور اجرائیه و توقیف اموال بدهکار – هم مالک و هم استفاده کننده را بدهد بلکه امکان دریافت خسارت تاخیر پرداخت بدهی را دارد.

چرا قوانین آپارتمان نشینی رعایت نمیشود؟

علت رعایت نکردن قانون و مقررات آپارتمان نشینی از سوی برخی ساکنان عدم آشنایی آنها با قوانین و مقررات آپارتمان نشینی و عدم آشنایی با حدود وظایف خود و حقوق همسایگان است. از طرف دیگرالزامات اجرایی قوانین آپارتمان نشینی جدی نیست و کمتر کسی به علت عدم رعایت فرهنگ آپارتمان نشینی بر اساس قانون مورد بازخواست قرار گرفته است.

چگونه قوانین آپارتمان نشینی را رواج دهیم؟

اعضای هیات مدیره مجتمع های مسکونی برای آگاه سازی ساکنان آپارتمان ها از قوانین سکونت جمعی می توانند نشست های مشترک ماهانه میان اهالی ساختمان برگزار کنند و همسایگان را برای رعایت هرچه بیشتر قوانین آپارتمان نشینی و حقوق سایر همسایگان توجیه کنند، اما در این بین نقش سایر دستگاه های خدماتی و اجتماعی شهر مانند شهرداری ها نباید نادیده گرفته شود.

شهرداری ها باید برای ارتقا سطح آگاهی شهروندان پیرامون موضوع قوانین و فرهنگ آپارتمان نشینی بروشور های آموزشی توزیع کنند و یا نشست هایی در فرهنگسراها، خانه های محله و… با حضور شهروندان ساکن محلات برگزار نمایند.

فراموش نکنید :

آپارتمان محل زندگی افراد است و تمام مراحل مختلف زندگی افراد، در این محل شکل می گیرد. پس لازم است همه ی افراد برای ایجاد آرامش و آسایش یکدیگر، قوانین آپارتمان نشینی را که یکی از مهم ترین اصول زندگی جدید است باید به منظور جلوگیری از ایجاد مشکلات، با آن آشنا شوند. رعایت تمامی قوانین برای تمامی افراد مجتمع و آپارتمان ها الزامی می باشد، چرا که نظم و آسایش مجتمع، با رعایت این قوانین حاصل می شود.